күбенү

неперех.

1) бу́хнуть, разбуха́ть/разбу́хнуть, набуха́ть/набу́хнуть || разбуха́ние, набуха́ние

итекләр күбенгән — сапоги́ набу́хли

көчле яңгырдан бөтен җир күбенде — от оби́льного дождя́ земля́ разбу́хла

2) объеда́ться/объе́сться

клевер ашап күбенү — объе́сться кле́вером

кибәк ашап күбенгән сыер — коро́ва, объе́вшаяся мяки́ной

күрми күргән күбенеп үләр — (посл.) дорва́лся (до еды́) и у́мер от обжо́рства

3) пу́читься, ду́ться, наду́ться, вздува́ться/взду́ться || взду́тие (о животе)

баланың эче күбенә — у ребёнка пу́чит живо́т

сарыкларның эчләре күбенгән — у ове́ц животы́ взду́ты

4) набуха́ть/набу́хнуть, отека́ть/оте́чь || набуха́ние

йөзе күбенгән — лицо́ (его́) отекло́ (отёкшее)

5) в знач. прил. күбенгән взду́тый, разду́тый

күбенгән ат үләксәләре — взду́тые тру́пы лошаде́й

•

- күбенеп китү